Świętochłowice

W poniedziałek, 4 listopada br., grupa 25 osób miała okazję do zwiedzenia zabytkowej walcowni w dawnej Hucie Silesia. Była okazja zajrzeć w miejsca, gdzie większość nie ma możliwości popatrzeć. Dzięki firmie Metalco zebrani mieszkańcy mogli poznać z bliska jak wyglądała praca w zakładzie ponad 150 lat temu i dziś.

Była to pierwsza wycieczka z cyklu “Świętochłowice z innej strony” i na pewno nie ostatnia. Widać spore zainteresowanie tego typu spędzaniem wolnego czasu dlatego już wkrótce będą miały miejsce kolejne wycieczki, a także ponowna wizyta w zabytkowej walcowni.

Trochę historii…

Walcownia cynku powstała w latach 1858-1859, należała do Śląskiej Spółki Akcyjnej dla Górnictwa i Hutnictwa Cynkowego (Schlesische Aktiengesellschaft fur Bergbau und Zinkhuttenbetrieb), która została założona we Wrocławiu w 1853 r. i była pierwszym tego typu zrzeszeniem kapitałowym na Śląsku.

Znaczna część inwestycji spółki powstała w Lipinach, gdzie działały już huty cynku „Constantia” (1847) i „Gabor” (1852), należące do rodziny Donnersmarcków. Uruchomiony w Lipinach kombinat – Huta Silesia, budowany od 1858 r. obejmował m. in. huty cynku, które mieściły się na południe (kompleks nr I – w tym dawne huty Konstancja i Gabor, które przeszły na własność Spółki w 1857 r. oraz kompleks nr II) i na północ od dzisiejszej ulicy Chorzowskiej (kompleks nr III) oraz walcownię, w której przetwarzano cynk hutniczy na blachę.

Zaplecze walcowni zawierało halę produkcyjną, dużą kotłownię, tartak z bednarnią, magazyn blachy cynkowej oraz łaźnię. Przez wiele lat walcownia w Lipinach była uważana za największą w Europie.

W zespole walcowni zachowały się: hala produkcyjna (1858-1859 r.), kotłownia (1859 r.), magazyn blachy cynkowej (1862 r.), warsztat mechaniczny (1889 r.) oraz budynek siłowni elektrycznej (1912 r.).

Kompleks walcowni stanowi najlepiej zachowany na terenie Polski zakład produkcyjny, związany z przetwórstwem cynku. Zespół został wpisany do rejestru zabytków w grudniu 1987 r.